Naar jaarlijkse gewoonte trokken de Smokkelaars op een meerdaagse trektocht in de herfst. Al jaren was dit onder de deskundige leiding van Johan die deze taak vorig jaar een laatste keer waarnam. Maar gewoontedieren als we zijn, besloot ik om deze mooie traditie niet verloren te laten gaan. Met de opgedane ervaring moest dit wel lukken. We kozen deze keer de “Ahrsteig” uit die de gelijknamige rivier Ahr van bron in Blankenheim tot aan zijn monding in de Rijn te Sinzig volgt. Dit jaar werden de eerste 4 etappes afgewerkt. Om een en ander af te stemmen, hadden we ter kennismaking met elkaar en het parcours, een aantal weken voordien al eens informeel samengezeten om een aantal praktische zaken te bespreken zoals vervoer, afstanden, kaarten printen, gpx, eten, kostenverdeling, etc.… Goede afspraken maken goede vrienden, weet je wel… Een Whatsappgroepje werd alvast aangemaakt zodat we alle info steeds vlug met iedereen konden delen. Aan enthousiasme geen gebrek zo bleek. We waren er klaar voor!
Donderdag 10 november: Blankenheim – Freilinger See – Aremberg (22km)
Na enige verwarring over het aanvangsuur (4u., 5u., 5.30 u.…) werd er in de vroege morgen met drie auto’s richting Blankenheim gereden. Met de elektronica van vandaag konden we elkaars positie een beetje volgen. Tegen de verwachtingen in waren er geen verkeersproblemen. We troffen elkaar dan al vroeg in een Blankenheimse bakkerij waar enkelen alvast aan een lokaal ontbijtje begonnen waren. De chauffeurs van dienst reden dan door naar het eindpunt in Walporzheim om er de wagens te parkeren. We zouden ze later weer ontmoeten op het traject van de Ahrsteig waar een taxi hen heenbracht. In het prachtig dorpje Blankenheim vonden we, verborgen in een nis, de bron van de Ahr, de echte start van onze tocht. Doordat we vlot verkeer hadden gehad, zaten we ook een beetje voor op schema. Al gauw was de hele groep weer samen en werd er in een stralend zonnetje iets gegeten en gedronken om onze energiemeter in het groen te houden. In een afwisselend parcours van bossen en weides bracht de Ahrsteig ons naar de Freilinger See. Dit is in de zomer waarschijnlijk een mooie plaats om te vertoeven, maar in november is alles gesloten. Wel konden we gebruik maken van enkele kloeke banken voor ons middagmaal. Een berichtje aan de brievenbus vertelde ons dat er een vogel nest in gemaakt had, maar dat zal waarschijnlijk een trekvogel geweest zijn, want we kregen niets te zien of horen. Na het eten liep het parcours iets meer in open veld. Ook al straalde de zon, de frisse wind liet ons toch weten dat het november was. Maar een pittige klim naar een kruisbeeld op de top zorgde ervoor dat we geen kou hadden hoor! Er stond naast dit kruis een vredesboom geplant, die er stond sinds de 20stewereldjeugddagen in 2005 met Paus Benedictus XVI, een Duitser. Geen hond die dit las, daarom dat ik het even meegeef 😊. Wel werden we getrakteerd op een eerste dosis prachtige vergezichten, iets wat we wel meer zouden tegenkomen de volgende dagen. Bij het binnenkomen van Aremberg (na weer wat klimwerk) troffen we ook nog een zeer mooi kapelletje aan, recent gerestaureerd. Op een deftig uur, nog “in den klaren” kwamen we aan in onze eerste slaapplaats: “Gasthaus Burgschänke”.
Een “Wanderer Hilfstation” maakte direct duidelijk dat wandelaars hier welkom zijn! In dit hulpstation kon je een glas wijn of een biertje nuttigen. Je stak dan het nodige geld dan maar in een bus. En passant leerden we ook de geheimen van de app Splitwise kennen, die het bijhouden van “de pot” eenvoudig maakt en alles in een oogwenk berekent.
Het hotel met ongetwijfeld een rijke dorpsgeschiedenis en bijzonder interieur en kamers, beviel ons wel. Helaas moest de kok nog aan zijn opleiding beginnen denk ik. Wat kroketten, een bokaal rode kool, wat wortels en erwten erbij gekletst en niet nader omschreven vlees. Dit alles werd ons geserveerd door een kelner die recht van een punkfestival uit de Balkan kwam. Wel een vriendelijke man, daar niet van, maar op het internet was wel sprake van heel wat andere gerechten hoor.
Maar als je honger hebt eet je alles. Na een gezellige babbel bij een weizenbiertje gingen we onder de wol voor een portie slaap.
Wordt vervolgd
.
Spoorlopers zorgen in Brussel Zuid voor een vertraging van 51 minuten!
