Wandelkaart: https://afstandmeten.nl/index.php?id=2799341

Herfst… traditioneel de periode voor onze jaarlijkse novemberuitstap van enkele dagen wandelgenot net dat ietsje verder dan de kerktoren. Maar ook hier moest Madame Corona zo nodig weer eens roet in het eten strooien. We hebben het dit jaar moeten annuleren dus, een schril contrast met de topeditie van vorig jaar langs de prachtige Hunsrück Steig wandelroute, even over de grens in Duitsland. Aanvankelijk hadden enkelen nog een soort “plan B” uitgewerkt in de Oostkantons, maar door de keiharde coronacijfers werd wijselijk besloten ook hiervan af te zien en thuis te blijven.
Wat zeg ik thuisblijven? Als “Frank en Sabine” nog net niet het begin van de lente aankondigen in november dan nog wel! Wandelen dus, what else folks… Plan C:
Met een klein corona-proof groepje (Olivier-Gino-Dino) gingen we met het openbaar vervoer richting Ver Assebroek om er, Arnout Hauben achterna, een stukje GR129 (Brugge – Aarlen) af te wandelen. De Lijn had die dag helaas ook wat problemen. De geplande bus kwam gewoon niet af. Tijdens het wachten op de volgende bus volgen we op ons mobieltje de verkiezingscapriolen die zich in Amerika afspelen. Sjonge sjonge… wat een vertoning daar… Maar uiteindelijk konden we toch rond 10.30u onze tocht aanvatten onder een werkelijk stralende zon die de Assebroekse meersen feeëriek belichtten. We zien hier en daar een vogelspotter want er is hier wel wat fauna op de lens vast te leggen wordt me verteld. Bij een eerste rustpauze slaan we een babbel met een koppel uit Leuven die al een cava-tje aan het drinken waren. Het bleek de dame haar verjaardag te zijn. Solidair als we zijn toverden we ook een biertje uit onze knapzak en laten het ons smaken, samen met een boterhammeke. We passeren even verder het monument ter nagedachtenis van de Slag om het Beverhoutsveld in 1382. Daar hebben de Gentenaren en Bruggelingen toen een akkefietje tussen Jacob Van Artevelde en Lodewijk Van Male uitgevochten.  De Gentenaren hebben toen met de vinger in de neus gewonnen omdat de helft van Brugge nog met een kater lag van de Heilige Bloedprocessie daags ervoor. Het monumentje zelf kan ook wel wat onderhoud gebruiken. 
Langs een goed uitgestippeld GR129 pad kwamen we ook langs in het Bulskampveld, die prachtige oase van rust dichtbij. De thermometer klom ondertussen vlotjes naar de 15°C zodat we wat kledij konden afdoen en zelfs in T-shirt wandelen. “Elk nadeel hep se voordeel” zei een Nederlandse voetbalgrootheid ooit. Dat geldt dus ook voor klimaatverandering die nog moeilijk te ontkennen is. Ook bij ons.
Onderweg bereikten ons wat berichtjes van enkelen van de Hunsrückgroep die het ook wel misten en ook aan het wandelen waren. Of er op zijn minst toch aan het denken waren. Zelfs de vrienden van Dendermonde gaven teken van leven.
Dichter bij het hoofdgebouw van het Bulskampveld was er mondmaskerplicht, dat door de vele wandelaars wel gerespecteerd werd. Maar het blijft raar voelen hoor dat wandelen met mondmasker aan, in de bossen dan nog wel… Daar is ook het vogelasiel gevestigd waar vrijwilligers zich ontfermen over gewonde en zieke vogels. We volgen nog enkele kilometers GR129 die we moesten verlaten om onze bus te halen in Wingene. De zon, die de ganse dag onze compagnon was, ging al langzaam terug naar onder en dat voelden we aan de dalende temperatuur. De busaansluiting richting Maldegem verliep prima. Er stonden 28 km wandelen op de teller. Bij een Westvleteren in de hof van Dino werd deze prachtige wandeldag coronaveilig afgesloten.
Hopelijk kunnen we volgend jaar onze tocht langs de Hunsrück toch verderzetten. Ondertussen “Keep on walking” zou ik zeggen zoals een fervent Schotse wandelaar ook ooit zei.
😉Dino

Parkings rond Drongengoed opnieuw bereikbaar De afgelopen weken was het erg druk in het Drongengoed. Om alles veilig en ‘coronaproof’ te laten verlopen, hebben de besturen van Aalter en Maldegem beslist om de parkings rond het Drongengoed opnieuw open te stellen. Het binnengebied tussen de Drongengoedweg, parking Krakeel en Schaperbosstraat blijft enkel toegankelijk voor wandelaars en fietsers. Laat dus, indien mogelijk, koning auto thuis en kom te voet of met de fiets wanneer je een herfstwandeling door het mooie Drongengoed wil maken. Kom je toch met de auto? Dan kan je naast parking Krakeel en parking POL (aan het voormalig tankstation van Defensie) nu ook op de parking van Sportcentrum Onderdaele in Aalter parkeren. Op deze randparkings zullen borden geplaatst worden met suggestiewandelingen. Zo kan je een route samenstellen via allerlei wandelknooppunten om de ruime omgeving rond het Drongengoed te ontdekken. Ideaal voor gezinnen met kinderen! Geniet van de herfst, maar hou het vooral veilig!

Bron: Gemeente Maldegem

Op onze website vinden jullie de rondwandelingen gebaseerd op het Uilenspiegelpad en de historische wandeling van Maldegem.
Deze laatste krijgen binnenkort een update.
We hopen dat we jullie hiermee helpen om de covid-crisis te overbruggen.
Veel wandelgenot en tot ziens in betere tijden.
Hier de eerstvolgende wandeling die we voor jullie in de kijker zetten.

Middelburg (B) – 12 km

Een wandeling in coronatijd door de polder en tussen de kreken (Verloren Kreek, Papenkreek en Meulekreek) , langs een stukje Gr5A , het Kerkepadje, Fortunapad en Eedsche Kerkwegel en om af te sluiten nog een stukje natuurgebied  .
De wandeling start aan Het Pieter Bladelinplein . Daar is parking voor een 10-tal auto’s.
Vanop het pleintje neemt men de Kasteelstraat naar rechts .

Veel wandelplezier,
Luc  .

Wandelkaart: https://afstandmeten.nl/index.php?id=2791498

[Diavoorstelling tonen]

Vele leden onder ons gebruiken Osmand app op de smartphone.
Onlangs is er een update gedaan door de app en zijn de wandelknooppunten, plaatselijke wandelingen en route paden niet meer zichtbaar.
Osmand heeft intussen de bug in kaarten opgelost.
Ze vragen om de lokale kaarten te verwijderen en ze opnieuw te downloaden.
Na de kaart van België te verwijderen en opnieuw te downloaden, zien we de knooppunten en andere routes terug. 
Moeite om dit te doen als je daar veel mee werkt.

De beuken in de dreef naar de Drongengoedhoeve hebben erg te lijden onder bodemverdichting door het verkeer. Binnenkort wordt het wegdek van deze dreef hersteld, waarna een totaal parkeerverbod zal gelden in de dreef. Dit om de waardevolle bomen te beschermen, maar evengoed voor de veiligheid van de bezoeker. 

Bodemverdichting veroorzaakt hoge schade 
De bomen vertonen al geruime tijd een mindere conditie, wat je onder andere kan merken aan de aanwezigheid van dode takken in de kruin. Beuken vormen ondiepe wortels en zijn gevoelig zijn voor bodemverdichting. Dit is een ernstig probleem voor bomen dat helaas weinig zichtbaar is. Verdichting en druk brengen langdurige tot soms onherstelbare schade toe aan de structuur van de bodem. Het bodemleven verdwijnt, zorgt voor een verstoorde water- en luchthuishouding en bemoeilijkt de doorworteling van de bodem. Doordat het water nauwelijks kan doorsijpelen in de bodem, ontstaat een zure bodem en extreem slechte groeiomstandigheden. De verankering van de boom in de bodem wordt zwaar op de proef gesteld. 

Gevaar voor infecties en takbreuk 
Door continue druk en verkeer breken vaak ongezien wortels af en kunnen infecties optreden. Reuzenzwam is een paddenstoel die vaak zijn intrede doet .De zwam doodt de bomen van binnenuit en verspreidt zich snel over het hele worstelstel. Onaangekondigde takbreuken zijn een reëel en groot risico. 

Omdat de dreef met opgaande beuken van cultuurhistorische en ecologische waarde is, maar ook beeldbepalend is voor de beschermde site van de Drongengoedhoeve, willen we de bomen en vooral de wortelzone beschermen tegen schade en bodemverdichting door auto’s. De dreef onderging eind 2019 reeds een veiligheidssnoei waarbij alle dode takken uit de kruin gehaald werden. 

Parkeerverbod 
Het parkeren in de deze dreef was nooit toegelaten, maar werd gedoogd. Door het veelvuldig parkeren en manoeuvreren dicht bij de voet van de bomen verzwakken de beuken. Door deze negatieve effecten zien we ons genoodzaakt om in te grijpen, voor het voortbestaan van de dreef, maar vooral ook voor uw veiligheid. Binnenkort wordt het wegdek van de dreef hersteld en daarna zal een totaal parkeerverbod gelden in de dreef. Aan de Drongengoedhoeve blijft een beperkt aantal parkeerplaatsen voor minder mobiele bezoekers. 

Parking Krakeel, jouw vertrekpunt
Voor wandelaars en joggers raden we het gebruik van parking Krakeel aan, die op ongeveer 900 meter van de hoeve gelegen is. Bordjes wijzen je de weg tussen deze parking en de hoeve. Voor bezoekers die aan de rand parkeren en met de fiets op verkenning willen, raden we parking POL aan langs de Urselseweg. 

Wij danken u voor uw begrip.
Namens het beheerteam Drongengoed 

De regeringen hebben nog geen versoepelingen aangekondigd. 
Daardoor kunnen we geen evenementen organiseren voor de komende tijd.

Wel mag je buitensporten met max 4 personen. 
Op onze website vinden jullie de rondwandelingen gebaseerd op het Uilenspiegelpad en de historische wandeling van Maldegem.
We hopen dat we jullie hiermee helpen om de covid-crisis te overbruggen.
Alle vrijdag- en zondag wandelingen zijn geannuleerd tot en met 
februari ’21
We hopen op een snelle terugopstart van de activiteiten.

Wandelkaart: https://afstandmeten.nl/index.php?id=2788422

In onze agenda stond 19 oktober aangekruist als “Dag van de Trage Wegen”.  Het is een dag waarop wandelaars, fietsers en ruiters de voordelen van trage wegen in de kijker zetten en er terloops ook aandacht op vestigen van hun bestaan. Ook de Smokkelaars trokken terug de wandelschoenen aan voor een leuk tochtje van zo’n 10 km, netjes uitgestippeld door Freddy. 
Niet voor de eerste keer dit jaar werd er gestart aan café de Salastraete, die ter gelegenheid van de Ronde van Vlaanderen de hele dag openbleef.
Na wat uitleg over de huidige corona regels wat betreft wandelen in groep werd er met zo’n 20 wandelaars gestart richting het Maldegem Veld. Het zachte weer was uitstekend om te wandelen. De natuur heeft ondertussen zijn herftskledij aangetrokken. Bomen vertonen een kleurenpalet die mij wel kan bekoren. Hier en daar zien we ook sporen van “Odette”, de storm die onlangs onze contreien aandeed. Ook de landbouwers zijn nog volop bezig met het hakselen van de mais, en laten de velden kaal achter, klaar voor de winter. We komen regelmatig ook andere wandelaars tegen. “En passant” geeft Freddy mee dat met een aantal ingrepen van het Agentschap Natuur en Bos hier de waterhuishouding van Kleit mee onder controle gehouden wordt. We zien dan ook een aantal waterbuffers.  Als we het Jagershof naderen wordt duidelijk dat het vandaag de laatste dag is voor een tweede soort van lockdown. Van ver lijkt er wel een file te staan in het Drongengoed! We kunnen er gelukkig plaats nemen op het buitenterras en iets nuttigen. Daarna gaan we weer het Maldegemveld in om al slingerend langs de paden terug richting Kleit te gaan. Een anders mooi stukje knuppelpad wordt niet aangedaan omdat het door de vochtigheid te glad ligt. Veiligheid voor alles! Enkelen nuttigen nog iets in de Salastraete om deze alweer gezellige wandeling af te sluiten.

Dino

[Diavoorstelling tonen]

De weergoden waren gunstig gezind voor twintig wandelaars die afspraken in het mooie polder gehucht Poeke.
Storm Odette had twee dagen huisgehouden aan de kust maar op zondagmiddag ging de wind liggen en trokken de buien weg. 
Net gestart, hielden we halt aan het St Jacobskerkje in Hoeke. We leerden er dat het daar een vertrekpunt is voor een bedevaart naar Santiago de Compostella, nl. 2474 km verder. Rond het kerkje, jammer maar niet toegankelijk, lagen honderden St Jacobsschelpen. Een verwijzing naar een recentelijk vertrek van een pelgrim?
Langs de landelijke wegen met volle grachten kwamen we in Oostkerke, gekenmerkt door de kerk met de platte toren. Het deed denken aan Damme, niet veraf.
In de “Knotwilg” namen we op het terras, aan de corona maatregelen denkend, een drankje. Gezellig. We moesten verder: rechtover de kerk namen  we de GR 105 A, een landweg die ons langs het kasteel van Oostkerke bracht, een prachtig omwald kasteeltje. Eens aan de Damse vaart gekomen, gingen we links en terug land inwaarts. We zagen onderweg een info bord die ons leerde over de zee die in de Middeleeuwen tot daar reikte. Interessant!
We hadden ongeveer 10 km op de teller toen het een beetje begon te druppelen. Sommigen gingen onmiddellijk huiswaarts anderen gingen nog voor een drankje.
Het was mooi en deugddoend, de babbeltjes onderweg ook. Met dank aan Freddy en Patricia voor het uitstippelen van de route.

[Diavoorstelling tonen]

1 2 3 ►

Dank aan Johan Landuyt voor de foto’s.

Maandag: regen, dinsdag: regen, woensdag… ?

Wat de week van de Hunsruck moest worden, kon uiteindelijk toch geen week zonder wandelen worden? We legden de agenda’s naast elkaar, de coronavrees naast ons neer en weg waren we: twee dagen Dinant, drie vriendinnen onder elkaar.

We hadden elk al onze corona-railpass ontvangen en uiteraard geen sprake van om de oktoberritten niet te gebruiken. We namen om 9u24 de trein in Aalter naar Gendron-Celles. Aan het station van Gendron een terras en licht: joepie! We mochten er onze boterhammen niet opeten op het terras. We picknickten dan maar aan de start van onze tocht tussen de opeengestapelde kajaks, het heeft ook zijn charme. Een drietal dat ook uit de trein gestapt was koos voor de afvaart van de Lesse. Koud water, brrrr! Carine zocht de rood-wit streepjes op het einde van de parking stroomafwaarts en we gingen van start na nog eens goed de route te hebben bekeken. Vlug kwamen we aan de buvette “La Flobette”: “Ouvert”. We herinnerden deze van ooit eens de afvaart te hebben gedaan met de kayak. We waren er niet alleen: de buvette ligt op de 3.5 km lange bezoektocht van het mooie “natuurpark Furfooz” en bracht, net als de lokale biertjes, nog andere wandelaars hierlangs. 

Een beetje verder langs de Lesse namen we de variant op de GR 126 naar het dorpje Furfooz en onderweg zagen we enkele “trous” uit de oude steentijd, net als de restanten van een oud Romeins badhuis. Nog toegankelijk tot 8 november en later in het weekend bij mooi weer. We stegen naar het mooie en vredige dorpje om terug af te slaan naar links, terug richting de Lesse. We hadden op 205m hoogte doorheen de mooi verkleurende bomen prachtige zichten op de kronkelende rivier. Eens terug aan de Lesse toch eens checken welke kant op van de GR 126: omhoog over de spoorwegbrug en terug naar beneden de Lesse verder stroomafwaarts volgend voor een verdere 1.5 km. De route gaat vervolgens weg van de rivier richting de Maas maar die pikken we  morgen terug op. We volgden de oever verder en zien dan het mooie, in grijze blauwsteen, statige Chateau Walzin hoog boven de Lesse opduiken. Mijn medewandelaarsters waren danig onder de indruk. Hier hebben de kajakkers de uitdaging om in de versnelling van de rivier, net voor de oude watermolen, geen water te maken in hun bootje, of erger… Bij de oude site staat vermeld dat restauratie van de molensite, onderaan het kasteel, werd gestart. Eindelijk. Vroeger moest je hier door de rivier waden om de andere oever te bereiken maar een paar jaar terug werd er een mooie brug gebouwd voor mountainbikers en wandelaars. Wel reeds beschadigd door een omgevallen boom. Het bracht ons na nog een anderhalve kilometer stappen tot aan ons hotel “Castel Pont a Lesse”, gelegen in een mooi, prachtig onderhouden 25 hectare groot park met een rijke, lange geschiedenis en eeuwenoude bomen.   

Het hotel beviel: een mooie kamer (gereinigd met ozon verneveling tegen het covid-19 virus), het aperitief en het diner waren net als alle andere extra’s meer dan in orde. 

Na het uitgebreide ontbijt en een toer in het park: onze tweede dag. We namen de Rue de Waulx: een klim met aan de rechterzijde een enorme, oude boomgaard om terug aansluiting te zoeken met de GR 126. Deze vonden we op de verbindingsweg Famignoul-Anseremme rechts volgend. Links de afdaling naar de Maas. Ik herinner me dat we deze eens deden stijgend op een zondag- bustocht met Rik en Laura en haar bus. Waar is de tijd gebleven? Gelukkig droog weer nu! We deden de afdaling op een traag tempo, Nadine is niet de meest zelfzekere daler maar met de begeleiding van Carine en mezelf deed ze het prima. Eens beneden: een korte pauze om de benen en knieën te laten bekomen. Daarna naar rechts rond de rots van Freyr in de Maas. Leuk en net breed genoeg om niet in het water te vallen! We zagen er een paar alpine klimmers hun ding doen! We kregen een zicht op de “Chateau van Freyr” aan de overzijde, gekend van zijn collectie sinaasappelbomen en zijn labyrint. Ik liet me ooit eens vertellen dat daar voor het eerst koffie gedronken is in België? De plezierhaven van Anseremme en de mooie statige huizen langs de Maas konden bekoren. Onder andere een prachtig huis bewoond door de baron die eigenaar is van de Citadel van Dinant. Het was eraan te zien. Een kleine kapel met bijhorend kerkhofje lag ook op onze weg.

We zagen de monding van de Lesse op het oude 16^de -eeuwse brugje en een brasserie die open was net voor de kerk van Anseremme. 

We checkten de vertrekuren van de trein en deden nog een toertje doorheen  het mooie, vernieuwde Dinant, weliswaar met nog veel leegstand.

Ons tochtje zat erop: leuk en … wordt herhaald!

Martine

[Diavoorstelling tonen]

De Maldegemse Smokkelaars werden opgericht in 1969. Vorig jaar vierden we ons 50-jarig bestaan.

Guido Stroo was toen het langst lid en het langst in het Dagelijks Bestuur. Ondertussen heeft hij zijn ontslag aangeboden en werd zijn taak, de ledenadministratie, overgenomen door Patricia De Waele. Ook Anne-Mie De Vuyst nam ontslag als voorzitster. Zij werd opgevolgd door Martine D’hooge. Jef Matthijs verzorgde gedurende jaren de layout van de Go Riebedebie. Dankzij hem hadden we al die jaren een ledenblad waar anderen ons om benijdden. 

Maar de tijd staat niet stil. Het papieren tijdschrift werd vervangen door een Nieuwsbrief en een website: www.smokkelaarsmaldegem.be waarop iedereen terecht kan. Dit computergebeuren is in handen van Freddy De Rycke.

De andere leden van het Dagelijks Bestuur zijn, in alfabetische volgorde: Dauwens Luc, Lateste Dino, Maenhout Johan, Maenhout Luc en Vyncke William.

Samen zorgen we voor een gevarieerd aanbod van wandelingen en af en toe een fietstocht. 

Corona strooide dit jaar roet in het eten, letterlijk, want de wandelingen met eten achteraf, waren het nu oliebollen of spaghetti, konden niet doorgaan.We zien er al naar uit om jullie terug te zien, of op de stoverij of volgend jaar met de hutsepot.