Op mijn Whatsapp account werd ik onlangs uitgenodigd om er eens goed in te vliegen met de wandelschoenen. Er zou in het Sinksenweekend 2×30 km gewandeld worden in beperkte groep. Kwestie van toch een beetje afstand te kunnen houden. Al gauw bleek de interesse groot, zodat ik enkel de zondag mee kon. Met een klein groepje van 5 (waarvan 4 Smokkelaars!) fietsen we in de morgen richting Donk waar we ons stalen ros bij een bevriend koppel kunnen achterlaten. Onze tocht duikt de Ziltedreef in en al vlug bevinden we ons in weilanden en dreven. Alles ligt er kurkdroog bij. Bijwijlen doet het mulle zand in de dreven aan een strand denken. Het wandelt ook een stukje lastiger. Het is de laatste dag van de klimatologische lente, maar de zon schijnt al was het midden in de zomer. Onze tocht flirt met de Maerland fietsroute en brengt ons naar Vivenkapelle. Vandaar gaat het langs kalme wegen richting Damme. We laten ons een hoeveijsje smaken die we uit een automaat halen. We lopen langs de vesten van Damme. De toren vormt een schitterend contrast met de helblauwe hemel. We verlaten Damme. We komen regelmatig rood witte markeringen tegen van de ons welbekende Grote Routepaden. Even buiten Damme wacht een klein catering team ons op met een frisse pint, die we ons laten smaken. Ze hebben ook voor een heerlijke koude pasta gezorgd. Super service, in tijden waar “een terrasje doen” geen optie is! We behouden wel onze afstand. Een buizerd cirkelt majestueus boven onze hoofden. Hij maakt gretig gebruik van de thermiek en gebruikt dus nauwelijks zijn vleugels. Na deze stop wordt er van het pad afgeweken en experimenteren we even langs een naar ons inzien interessante afslag in de richting van het kanaal. Al gauw staan we midden opschietende mais… Gelukkig laat een vriendelijke man ons door zijn tuin gaan zodat we niet hoeven terug te keren. We lopen een eindje langs het kanaal, waar een verfrissende bries deugd doet. We verlaten het kanaal weer langs een rustig straatje die deel uitmaakt van de Riante Polderroute. Langzaam gaat het weer richting Donk. Maar weer komt het catering team in beeld die ons verwennen met een “chocomoeske” en een frisse pint. Na dit korte intermezzo gaan we langs een zogenaamde “spookdreef” terug richting Donk. Als we weer bij onze fiets aankomen hebben we en kleine 30 km in de kuiten. En zo was er weer een dag voorbij in corona tijd zie!
Dino