09 tot en met 12 november. Idar-Oberstein – Sohren.
09/11/2019: Idar-Oberstein => afhaalpunt Fiscbach.
10.6 km – 2.26 uur in beweging, 3.20 uur onderweg; 518 m stijgen – 531 m dalen
Rond 14.00 uur verlaten we het station van Idar-Oberstein.
We doorkruisen het centrum en na amper 100 m gaat het al steil bergop. De burcht die we van beneden hoog boven het stadje zagen liggen komt snel naderbij.
Van op de parking bij het kasteel hebben we een prachtig uitzicht over de wijde omgeving.
We dalen een beetje, verlaten de verharde weg, ronden een vijvertje en trekken verder door een kleurrijk bos over een pad verstopt onder een dikke laag bladeren.
Steeds op en af over kronkelende bospaadjes trekken we verder. Het kleurenpallet is overweldigend; van geel naar bruin over oranje, alle tinten zijn aanwezig.
Op de Gilzberg worden de “rappe stappers” vooruitgestuurd. Ze zijn al aangekomen in het hotel voor wij het afhaalpunt bereiken.Tegen dan is het aardedonker en de laatste meters was de kronkelige afdaling, over een donker beukenbladerdek, amper zichtbaar.De baas van het hotel is na een kwartiertje wachten terug voor de tweede rit en het is duidelijk dat hij de route al meerdere keren aflegde.
In het hotel is het druk, druk, druk… de dorstigen laven is niet de grootste prioriteit.
10/11/2019: Afhaalpunt Fischbach => Hotel Forellenhof, Reinhardsmuhle.
23.6 km – 5.35 uur in beweging, 7.14 uur onderweg; 1129 m stijgen – 1025 m dalen.
Om 09.00 uur stipt worden we allen samen teruggevoerd naar Fischbach.
Terwijl we de weg oversteken doen 3 hertjes honderd meter verder hetzelfde.
Al direct gaat het bergop maar aangezien we deze avond in hetzelfde hotel slapen lopen we met een minimum aan bagage op onze rug. Het gaat vlot!De mist blijft hardnekkig hangen; van vergezichten is dus geen sprake.
Op een lange rij, waarvan de eersten al verdwijnen in de mist, lopen we door de weiden.
Daarna gaat het terug bergaf, het bos in, naar de Hosenbach. Daar eten we een eerste hapje, drinken een eerste aperitiefje.
Rond de middag komen we in Herrstein; een mooi klein stadje met stadspoort, smalle kasseistraatjes met vakwerkhuizen. Prachtig! Bovendien vinden we er een restaurant waar we welkom zijn voor een drankje… als we niet te lang blijven plakken! Weissbier, verse soep.. alleen efkes zitten doet al deugd.
Nadien gaat het bergop, voorbij de burcht, terug het bos in. Mooie kleuren, overal blaadjes… een streepje zon zou alles extra opfleuren.
Boven lopen we opnieuw door de weiden, de mist is even wat minder, de vergezichten reiken wat verder. Bossen rondom met dorpjes verscholen in de valleien.
Een eindje voor het hotel verlaten we de route, kiezen voor een alternatief, terug bergop het bos in. Al spoedig zien we het hotel onder ons liggen en een kwartiertje later zijn we binnen.
11/11/2019: Hotel Forellenhof => Hotel Schatulle, Laufersweiler.
23.1 km – 5.08 uur in beweging, 7.37 uur onderweg; 928 m stijgen –
718 m dalen.
Opnieuw starten we bergop, opnieuw is het mistig.
We volgen een prachtig pad, holle weg doorheen bos, naar de “Blei- und Zinkertzgrübe” hogerop. Een restje smalspoor eindigt abrupt boven de afgrond.
Aan de overzijde, op een uitstekende rotsrichel in een bocht van de Hahnenbach, ligt de ruïne van de Schmidtburg. We vervolgen over de “Suppenträgerwege”, oude paadjes waarover de kinderen vroeger soep brachten naar hun vader die in de ertsmijnen werkte.
Een eind verder in het bos komen we aan de oprijlaan naar het kasteel waar twee indrukwekkende figuren de wacht houden. Geen heerschappen om in het donker te ontmoeten. Bergop, bergaf stappen we verder door een prachtig bos.
In Rhaunen verlaten we de route, maar het verhoopte café ontdekken we niet. Na een paar kilometer asfalt vinden we opnieuw de SH-tekentjes.
We maken nog een rondje omheen Laufersweiler alvorens in hotel Schatulle binnen te vallen. Het wordt drummen rond de bar.
12/11/2019: Hotel Schatulle => Sohren.
13.3 km – 2.48 uur in beweging, 3.13 uur onderweg; 312 m stijgen – 343 m dalen.
De uitspattingen van gisterenavond werken nog wat na; bovendien valt er een lichte miezer die de paadjes niet alleen nat maar ook glad maakt.
In de buurt van Niederweiler komen we op de Alte Römerstrasse of de Ausoniusstrasse, een Romeinse heirweg die Trier verbond met Bingen in het Rijndal. We volgen die nu eens rechts ervan dan weer links. We doorkruisen Dill, met Burgruïne en komen even verder terug op de heirweg. Een replica van een wachttoren kijkt er uit over het landschap.
We slaan linksaf, lopen langs de vroegere spoorlijn naar Sohren. Geen wonder dat ik hier geen treinverbinding vond; boompjes en onkruid overwoekeren de rails.
In Sohren duiken we een pitazaak in waar we met onze rugzakken de helft van het etablissement innemen. Een hapje en een drankje later begeven we ons naar de parking van de Norma waar de taxi ons opwacht. Een half uur later zijn we in Bullay. Onze trein is geschrapt, een shortcut via Luxemburg wordt niet aanvaard, dus rijden we via Trier, door de Eifel naar Keulen en zo naar Brussel.
Veel trein voor ons geld!